Surprise, bright red blood -
A spontaneous papercut
Must read Old Man's War
("Spontaneous Papercut" is the name of my next band.??scalzi - 16 mins ago - TweetDeck?)
20111216
20111101
Son Asker
Originally published in Hitit Güneşi
(Tam uykuya dalarken gelen bir fikirden çıkan garip bir kısa kısa hikaye, kusura bakmayın!)
Son Asker düştüğü yerden bize korku ile baktı. "Yapmayın!" diye haykırdı. Bir adım öne atarak yerden boruyu aldım, ağırlığını hissederek bir sağa bir sola salladım. Asker yüzünden akan kanları elinin arkası ile silerek bana baktı. "Benden sonra sizleri koruyacak kim kalacak" diye sordu.
Yanımdaki yoldaşlardan birkaçı kahkahalarına engel olamadı. Birisi sanki birilerine açıklama gerekiyorcasına ders verir sesiyle konuşmaya başladı.
"Zavallı asker, sen sonuncusun. Senden sonra bir askere ihtiyacımız olmayacak. Kimden korunmaya ihtiyacımız var ki? İşçi sınıfı kendi kendini koruyacak bundan sonra! Ne bir şeyden, ne de kimseden korkumuz var!"
Kime cevap vereceğini bilemeden bir ona bir buna bakan askerin en son gördüğü elimdeki borunun suratına bütün ağırlığı ile yapışmasıydı. Kafası bir karpuz gibi patladı, etrafa kıpkırmızı saçıldı. Vahşetin heyecanı damarlarımda bir ateş gibi dolaşıyordu.
Sonra bütün yoldaşlar bacaklarının ufak ufak tekmeler atmasını izledik, daha sonra kan akışının duruşunu. Sonra hep beraber dönüp kraliçemize baktık. Yüce varlık bizlerden tümüyle habersiz yumurtalamaya devam ediyordu ancak her yaptığımızın onun için yapıldığını ve haklı olduğumuzun bilgisi ile inanılmaz bir mutluluk yaşıyorduk.
O an yumurtalardan birisi sallandı ve ufak ufak parçalar halinde çatladı. İçinden uzun ince bir adam çıktı, bir elindeki tarağıyla ıslak saçını tarayıp, diğer eliyle kravatını düzeltti, uzun ucunu pantalonunun içine soktu. Yüzüne bakmak için kafamızı kaldırmamız gerekiyordu. Yukarıdan bize dik dik baktıktan sonra "Bu cesedi burada bırakmak için izniniz var mı? Be Oniki-Aş formunu alıp Z3 gişesine gidin, ordan harcınızı ödeyip geri gelin, ondan sonra da geri dönüşüm için gerekli belgelerinizi getirin, bir bakalım" dedi.
Yoldaşlar olarak bombok kalakaldık. Birimizden tek bir ses çıkmaz derken bir fısıltı etrafta çınladı:
"Aha şimdi sıçtık, bürokratlar!"
(Tam uykuya dalarken gelen bir fikirden çıkan garip bir kısa kısa hikaye, kusura bakmayın!)
Son Asker düştüğü yerden bize korku ile baktı. "Yapmayın!" diye haykırdı. Bir adım öne atarak yerden boruyu aldım, ağırlığını hissederek bir sağa bir sola salladım. Asker yüzünden akan kanları elinin arkası ile silerek bana baktı. "Benden sonra sizleri koruyacak kim kalacak" diye sordu.
Yanımdaki yoldaşlardan birkaçı kahkahalarına engel olamadı. Birisi sanki birilerine açıklama gerekiyorcasına ders verir sesiyle konuşmaya başladı.
"Zavallı asker, sen sonuncusun. Senden sonra bir askere ihtiyacımız olmayacak. Kimden korunmaya ihtiyacımız var ki? İşçi sınıfı kendi kendini koruyacak bundan sonra! Ne bir şeyden, ne de kimseden korkumuz var!"
Kime cevap vereceğini bilemeden bir ona bir buna bakan askerin en son gördüğü elimdeki borunun suratına bütün ağırlığı ile yapışmasıydı. Kafası bir karpuz gibi patladı, etrafa kıpkırmızı saçıldı. Vahşetin heyecanı damarlarımda bir ateş gibi dolaşıyordu.
Sonra bütün yoldaşlar bacaklarının ufak ufak tekmeler atmasını izledik, daha sonra kan akışının duruşunu. Sonra hep beraber dönüp kraliçemize baktık. Yüce varlık bizlerden tümüyle habersiz yumurtalamaya devam ediyordu ancak her yaptığımızın onun için yapıldığını ve haklı olduğumuzun bilgisi ile inanılmaz bir mutluluk yaşıyorduk.
O an yumurtalardan birisi sallandı ve ufak ufak parçalar halinde çatladı. İçinden uzun ince bir adam çıktı, bir elindeki tarağıyla ıslak saçını tarayıp, diğer eliyle kravatını düzeltti, uzun ucunu pantalonunun içine soktu. Yüzüne bakmak için kafamızı kaldırmamız gerekiyordu. Yukarıdan bize dik dik baktıktan sonra "Bu cesedi burada bırakmak için izniniz var mı? Be Oniki-Aş formunu alıp Z3 gişesine gidin, ordan harcınızı ödeyip geri gelin, ondan sonra da geri dönüşüm için gerekli belgelerinizi getirin, bir bakalım" dedi.
Yoldaşlar olarak bombok kalakaldık. Birimizden tek bir ses çıkmaz derken bir fısıltı etrafta çınladı:
"Aha şimdi sıçtık, bürokratlar!"
20110423
Amasya Ayi
Elini uzat
Bir elma kopar gokten
tatli, kraterli...
Bir elma kopar gokten
tatli, kraterli...
(turkce klavyem calismaz oldu nedense)
20110213
Singing to Aliens is a risky business
Oh no, hit a wrong high note!
Tentacles quiver
PS: Still watching Macross...
At least we're not the knights who say Ni!
Wrapped around some love and hate
Just a little spam
Flying Cabinet on its side
Remembered Ms. Sma with her space car.
Mine didn't do that..
Unless it's a Brazilian
with purple, green and blue hair -
Wonder about down there?
We're no longer in Dune, Toto
Little wormholes, little worms
Tasty, yummy spacetime.
Subscribe to:
Posts (Atom)